Геннадий Шиповских: ДЕПУТАТТЫҚ САУАЛДЫ ТЕК ҚАЗАҚ ТІЛІНДЕ ҒАНА ЖОЛДАЙМЫН

Парламент Мәжілісінің ең жас депутаты Геннадий Шиповскихпен Парламент Мәжілісінің жалпы отырысының ашылуынан кейін жүздесудің сәті түсті. Небәрі 26 жастағы азамат қарапайымдылығымен, қазақтың тіліне жанашырлығымен есте қалды. Айта кетейік, Геннадий Шиповских Қазақстан халқы Ассамблеясының ХХІІ сессиясында Елбасы алдында мемлекеттік тілде сөз сөйлеп, өзге этнос өкілдеріне қазақ тілінің қадір-қасиетін танытып, оны құрметтеуге шақырып, елдің ризашылығына бөленген болатын. Қазақтың тілін мақал-мәтелмен өрнектеп, астарлап сөйлеуге деген шеберлігі жас депутаттың мерейін өсіргендей көрінеді. — Геннадий, Мәжілістің алтыншы шақырылы-мына депутат болып сайланғаныңыз құтты болсын! Газетіміздің атынан жұмысыңызға сәттілік тілейміз. — Рақмет баршаңызға! — Әңгімені туып-өскен жеріңізден бастап, ата-анаңыз туралы да айта кетсеңіз.. — Қызылорда облысы, Арал ауданына қарасты Сексеуіл кентінде 1989 жылы 22 қазанда дүниеге келіппін. Осындағы қазақ балабақшасына барып, қазақ мектебін тамамдадым. Әкемнің аты-жөні — Геннадий Павлович Шиповских. Анам — Лидия Николаевна Куликова. Екеуі де қарапайым еңбек адамдары еді. Амал қанша, тағдырдың ісі ғой, екеуі де мен ат жалын тартып міне бастағанда мына дүниеден өтіп кетті. Содан соң балалар үйінде тәрбиелендім. Расын айтайын, ол жер маған ұнай қоймады. Бірнеше рет қашып кеттім. Ақыр аяғында еркіндікті аңсаған маған Алла Тағала үлкен тарту жасады. Қала іргесінде шаруа қожалығы бар жанұялы кісілердің (бес баласы бар) үйіне бір досым ертіп апарды. Менің жағдайыммен жете танысқан олар мені еш ойланбастан патронаттық негізде тәрбиеге алды. Осы отбасында жетімдік көрмей ержеттім. Мені қанаттыға қақтырмай, тұмсықтыға шоқтырмай бағып-қаққан әкем Мұрат пен анам Баянға қарыздармын. — Білуімізше, сіз машинист көмекшісі екенсіз. Демек, оқудан қол үзбей, біліміңізді жетілдіре түскенсіз-ау?.. — Иә, ата-анам менің білім алғанымды қалады (Қара жұмысқа жегіп қойса да болар еді). Балаларының алды жоғары оқу орнында оқитындығына қарамастан, мен үшін бар жағдайды жасады. Қаладағы №6 мектептің кешкі бөлімінде оқуымды жалғастырдым. Мектептен соң Қазалы ауданындағы теміржол училищесіне түстім. Оны бітіргеннен кейін Қызылорда жөндеу локомотивінде жұмыс істедім. Осылайша өмір жолым жақсы адамдардың арқасында бір арнаға түскен секілді. — Отбасыңыз бар ма? — Әзірге бойдақпын. — Жастығыңызға қарамай, Парламент секілді құзырлы органға жұмысқа келуіңіз кездейсоқтық емес пе? Әлде Елбасы алдында жастар атынан сөз алып, көзге түскеніңіздің пайдасы тиді ме? — Мен бұл туралы нақты ештеңе айта алмаймын. «Нұр Отан» партиясының жиындарында белсенділік танытуым жолымды ашқан болар. Бәлкім бұл Алланың қалауы шығар. Расым осы. Ең бастысы, мен жұмысшы табының өкілімін. Партияның маған депутат болуға мүмкіндік беруі — мен үшін үлкен абырой. Парламентте түрлі саланың өкілдері жиналады. Ал мен жұмысшы табының мүддесіне өкілдік етемін. Алда үлкен жауапкершілік күтіп тұрғанын жақсы білемін. Қазақта «көш жүре түзеледі» деген жақсы мақал бар. Мен көтерген мәселелер әріптестерім арасында әділ шешіледі деген үміттемін.

СҰХБАТҚА ШАҚЫРҒАН ТЕЛЕАРНАЛАРҒА ҚОЯР БАСТЫ ТАЛАБЫМ — МЕМЛЕКЕТТІК ТІЛ

— Кешегі машинистің көмекшісі өзін Парламентте қалай сезініп жүр? — Қалай десем екен, бәлкім ғимарат өзгерген шығар. Мүмкін қала басқа. Бірақ мен сол баяғы Генамын. Өз басым бұрынғы жұмысымда қан-дай жауапкершілік алсам, тап сондай сезімдемін. Өйткені екі жұмысымда ұқсастық бар. Екеуінде де халықтың тағдырына жауаптылық басым. Бұрынғы жұмысымда халықты тасымалдау міндеттелсе, мұнда Парламент локомотив… Тағы да жол үстіндемін… Сондықтан еліміздің өркендеуі үшін қызмет жасауға тиіспін. — Қазақ тілін өте жетік білесіз. Жасыратыны жоқ, Мәжілістің өзінде мемлекеттік тілдің қолданыс аясы тар. Көбіне заң жобалары ресми тілде дайындалады. Депутаттық сауалдар да солай. Сіз алдағы уақытта қай тілге көбірек үстемдік бересіз? — Мен бұрын да айтқанмын, тағы да айтамын, депутаттық сауалды тек қазақша жолдаймын, керек адам аудармашы арқылы (құлаққа салатын арнайы құрылғымен) аударып тыңдай жатар. Бұған бас қатырғым келмейді. Мен тіл мәселесін көтеруде жалғыз болмаймын деп ойлаймын. Бақытбек Смағұл, Нұртай Сәбильянов, Бекболат Тілеухан секілді көптеген азаматтар Мәжіліс төрінде үнемі қазақ тіліне басымдық беріп жүр ғой. Бұл тұрғыда менің айтарым Ахмет Байтұрсыновтың «Тілі жоғалған елдің өзі жоғалады» деген сөзімен сарындас. Қазақ халқын ұйытып, ынтымағын арттырып отырған — қасиетті ана тілі! Оны сол ортада өсіп, жете түсінген мен айтпағанда кім айтады? — Таяуда орыстілді бір телеарна сізден сұхбат алғысы келген екен, сіз қазақша жауап беріпсіз. Бұл — көптеген шенеуніктің қолынан келмейтін іс. Жалтақтық басым. Байқағаным, сіз бұл қалыпқа сыймайтын секілдісіз… — Сұхбатқа шақырған телеарналарға қояр басты талабым — мемлекеттік тіл. Сауалға сол тілде ғана жауап беруге дайынмын деп ескертемін. Бұл жерде өзімнің ана тілім — орыс тілін аяққа жығып беріп отырғам жоқ, керісінше, орыстардың да қазақша сөйлей алатынын, сол тілде ойланып-толғануға олардың да шама-шарқының жететінін көрсету. Өзге қандастарыма үлгі болу. Қазақтың тілінің өркендеуіне өзімше үлес қосу. Қазақтың даласында туып, сол жерді басып жүргеннен кейін, барлық этнос өкілдері мемлекеттік тілді білуге міндетті! «Шын жыласа соқыр көзден жас шығады» деген сөз бар қазақта. Тіл мәселесі, шындап кетсек, ар-ұяттың өлшемі ғой! Дәл қазақтай мейірбан, қонақжай, ақылды, момын халық жер бетінде өте аз. Өзім соны қатты сезінемін. Жетімдіктің тақсіретін тартқанда маңдайымнан сипаған қазақ ұлтына қарыздармын. Сонда қазақ ұлтының бір қажетіне жараймын деп ант еткенмін. Қазір сол ұстанымды серік етіп келемін. Елбасының өзі халыққа Жолдауында 2020 жылға қарай барша қазақстандықтар қазақ тілінде сөйлейтін болады деген ой айтты. Оған да санаулы жыл қалды. Сондықтан тіл мәселесінде талапты күшейтіп, Елбасына қолдау көрсетуді азаматтық парызым деп ұғынамын. — Уақытыңызды бөліп, сұхбат бергеніңізге рақмет! Нағашыбай Қабылбек kazakhstanzaman.kz