Хош, бауырым! ӘУЕЗХАН ҚОДАРҒА

Ол бөлек , мүлде, сенен, мүлде, менен, Көп тантық көйіткенде- Үндемеген; Жақсыға жаны қалмай бәйек болып, Сүйсінген! Біздей оны күндемеген... Алаштың үш жүзін де аралаған, Адаспай, ақ, қараны саралаған; Өтіне желдің ылғи өзін қойып, Бетіне дүниенің қарамаған! Құтыра соққан небір құйынменен, Күні жоқ жаны тулап, күйінбеген. Қарағайдың қарсы біткен бұтағы еді, Заманға, (Жаман түгіл!),- Иілмеген! Сері боп, күнде думан, аламан боп, Кекілін кербестінің тараған жоқ; Тұлпар мен сұңқарларға іш тартты да, Жабы мен қарғаларға қараған жоқ! Емес ол академик, (Не біліп бұл, Осы елдің қабырғасы сөгіліп тұр?); Қадалып Қасиетті Төрт Кітап пен, Абайды оқушы еді егіліп бір... Алланың сүйген құлы ол, Қара да тұр: (Біз қалдық... Алдыда не? Заманақыр?!): ... Шырылдап шыбын жаны, құдіретті Құдайды бетке ап, ұшып бара жатыр! Хош, бауырым! Серік АҚСҰҢҚАРҰЛЫ qazaquni.kz