ТҰРСЫНҒАЗЫ РАХИМОВКЕ

Иә, иә, жазмышта жол бұраң-ды. Қазақы ердей тұрмысың, ол - құранды. Мен де өзіңе барам да көңлің сұрап, көз жасыммен сүртемін домбыраңды. Жалған Дүние-ай!.. Болар ма ед басқа бес күн!.. Маңырардай үрейім-ақсақ ешкім. Аға дос-ау, дертіңді көз көрмеске көшірер ем, қайтейін, Бақсы емеспін! Келер-келмес ғайыптан аян-әмір, Әр сәулені - дейінші - таяна біл! Еркежирен* түсіме енбекші ме, кейде ұйқымнан кісінеп оянамын!.. Шипа болсын дертіңе! - деп те, іштей жыр оқимын. Сұқытым - көк беріштей. Соның бәрін естиді - білетінім - ту сыртыңда мұңайған ақ періште. Есіңе алмай ешқашан жер-кебінді, шырқап бақтың жүрекпен көргеніңді! Сылқымдарға атақ-шен үлестірген хан-сұлтан ше? Күте ме өлгеніңді?.. Тұнжыраған не қайыр ұлық Көктен? "Көкө, Көкө!..." - дейді ертең быдық Көктем. Құрып кетсін ағайын биліктегі, Әнің тыңдап, Жаныңды ұмытып кеткен! Дүнияға бір қарап жалтылдаған, жымиясың баяғы қалпыңда, ағам. Көңлің сұрап ағылған ел-жұртыңның табалдырығыңды табаны алтындаған... *Еркежирен - Тұрсынғазының осы аттас әнінің (сөзі - Мерғали Ибраевтікі) тууына себепкер болған ақсуаттық Қамза қарттың атақты бәйге аты. Тыныштықбек Әбдікәкімов 02. 02. 2016.